Allan R. Ruff, voormalig directeur Landschapstudies aan de Universiteit van Manchester, bracht de afgelopen week na 30 jaar opnieuw een bezoek aan de Le Roy tuin in Heerenveen aan de Pres. Kennedylaan en Europalaan.

In de jaren 80 kwam hij hier meerdere keren voor zijn studie over Le Roy, en schreef in diverse boeken over diens ecokathedrale ideeën. In zijn laatste boek, Arcadian visions, beschrijft Ruff de Le Roy tuin als een soort Arcadië, een plek die verwijst naar een verdwenen ideaal-landschap dat in het begin van de mensheid zou hebben bestaan. Hij verbaasde zich over de grote diversiteit aan bomen en struiken die in de kilometer lange groenstrook groeien.

Het maken van rillen, gemaakt van gesnoeide takken, werd in Engeland ook veel gedaan als een natuurlijk afscheiding van land, en is een ideale schuilplek voor kleine insecten en dieren als egels. Vrijwilliger Harry de Vries liet zien hoe dit gedaan wordt.

Tijdens de wandeling door de kilometer lange groenstrook met vrijwilligers Harry de Vries en Peter Wouda was Ruff er getuige van dat buurtbewoners donaties deden aan de tuin in de vorm van gesnoeide takken en stenen die op de daarvoor bestemde plekken werden neergelegd. Het organische materiaal wordt opgenomen in het ecologische proces en levert op termijn vruchtbare grond op.

"Jammer dat ik niet 20 jaar jonger ben", zei de 77- jarige Ruff, "dan kwam ik hier zeker met een groep studenten naar toe.’’

Eerder die dag bracht Ruff een bezoek aan de Le Roy gebieden in de groningse wijk Lewenborg.

Allan R. Ruff bekijken samen met vrijwilliger Harry de Vries de 2 Ginkgo bomen

Allan Ruff praat met buurtbewoner Schotanus die een donatie aan de tuin doet in de vorm van oude stenen waarmee vrijwilligers weer gaan stapelen

Buurtbewoonster sleept gesnoeide takken uit haar eigen tuin naar een vaste plek in de Le Roy tuin die bedoeld is voor het stapelen van organisch materiaal. Hier worden mutserds mee gemaakt.

Vrijwilliger Harry de Vries maakt takkerillen van snoeimateriaal